Jeśli istnieje podział na literaturę męską i kobiecą, książkę tę przyporządkowałabym do pierwszej kategorii. Dlaczego? Ze względu na brutalność, surowy język (odpowiadający tematyce), obecność wulgaryzmów i naturalistyczne opisy.
McCarthy w swej powieści dotknął bardzo trudnego okresu w dziejach Ameryki. Na czas akcji wybrał połowę wieku XIX, czas masakry Indian. Bohaterem książki uczynił czternastoletniego chłopca, który ucieka z domu i rozpoczyna swoją podróż. Świat, w którym musi funkcjonować, skazany jest na zagładę. Wszystkie elementy tej nieprzyjaznej przestrzeni (przyroda, bohaterowie) zdają się być zniekształcone, dotknięte chorobą. Nawet rzeka, w której upatrywać można symbolu życiodajnej siły, ma kolor gliny.
Krwawy południk nie jest łatwą lekturą. Sposób narracji wymaga od czytelnika uwagi (niekiedy opowieść wydaje się zbyt chaotyczna i tylko dzięki skupieniu możliwe jest śledzenie kolejnych wydarzeń). Trudności w czytaniu wynikać mogą z niezgody na akty przemocy, których bardzo sugestywne obrazy przedstawił McCarthy.
Droga na Południe, którą wybiera bohater, jest pełna niebezpieczeństw. Tylko od nas zależy, czy podejmiemy trud i wyruszymy w podróż razem z chłopcem, a także, czy wytrwamy aż do końca. Warto!
1 komentarz:
Chętnie przeczytam.
zwłaszcze, że wolę właśnie tą litereturę bardziej męską:D
Prześlij komentarz